અભણ ..
થોડાં દિવસ પહેલાં દવાખાને જવાનું થયું. આખું ક્લિનિક ભરચક્ક..મારો વારો આવે તેની રાહ જોતી હું આજુબાજુમાં ફાંફાં મારી ને સમય પસાર કરતી હતી. અચાનક જ મારી સામે બેઠેલા બહેનના ખોળામાં સુતેલા એક ટાબરિયાથી ઉલટી થઇ ગઈ..હું દૂર હતી એટલે મારા પર છાંટા ઉડવાનો ખાસ પ્રશ્ન ન હતો ..મને સુગ તો બહુ ચઢી પણ મારી લાગણી ઓ કાબુ માં રાખી ને મેં વિજયી ની અદાથી આજુબાજુ માં જોયું કે મને આ ઘટના થી જરા પણ ફરક પડ્યો નથી..એટલામાં પેલા બાળકની બાજુ માં બેઠેલા અન્ય દર્દી બહેન ..જે સાવ લઘરવઘર..અભણ લગતા હતા એ બોલ્યા.." હોય બુન..સોક્રું સ ને ઇમોય મોંદુ સ..થઇ જાય.."આ શબ્દોથી પેલા માંદા બાળકની માતા ને જરા ક્ષોભ ઓછો થયો ..
પણ...હું વિચારતી થઇ ગઈ...કે..ખરેખર અભણ કોણ???એ ગમાર કે લઘરવઘર લાગતી બહેનો???? કે હું???
